จ. ทำหน้าที่ครูต่อศิษย์ คือ ปฏิบัติต่อศิษย์

โดยอนุเคราะห์ตามหลักธรรมเสมือนเป็น ทิศเบื้องขวา* ดังนี้

๑. แนะนำฝึกอบรมให้เป็นคนดี

๒. สอนให้เข้าใจแจ่มแจ้ง

๓. สอนศิลปวิทยาให้สิ้นเชิง

๔. ส่งเสริมยกย่องความดีงามความสามารถให้ปรากฏ

๕. สร้างเครื่องคุ้มภัยในสารทิศ คือ

สอนฝึกศิษย์ให้ใช้วิชาเลี้ยงชีพได้จริงและรู้จักดำรงตนด้วยดี

ที่จะเป็นประกันให้ดำเนินชีวิตดีงามโดยสวัสดี มีความสุขความเจริญ**

(ที.ปา. ๑๑/๒๐๐/๒๐๓)